Letermenet.be

EN GOD SPRAK

Het verhaal gaat dat God in den beginne hemel en aarde schiep.

Een verhaal van Israël is het, opgeschreven zo’n zesentwintig eeuwen geleden.

Toen de Israëlieten aan Babylons stromen in ballingschap gevangenzaten.

Ver van huis zaten ze;

ver van huis komen dikwijls de grote vragen:

Hoe is alles geworden wat geworden is?

Waar komen we vandaan en waar gaan we heen?

Is er een God die ons gewild en gemaakt heeft?

Sjema Yisraeel, Hoor Israël verteld een verhaal.

Bereesjiet… In den beginne

schiep God de hemel en de èrets, de aarde.

Dat zal het toneel zijn waarop straks de geschiedenis van God en de mensen zich gaat afspelen.

Ze horen bij elkaar, de hemel en de aarde.

Zoals God en de mensen ook bij elkaar horen.

Over de hemel kan je als verteller kort zijn, want die is van God.

We richten ons dus op de aarde.

De aarde die was woest en leeg en duisternis lag over de wateren.

Tohoe wa bohoe op z’n Hebreeuws.

Beter kan je het niet vertalen: Tohoe wa bohoe

Eén woestenij temidden van leegte, van het nog niets.

Sjema Yisraeel,

Luister, de geest van God zweeft over de wateren. Als een arend die sidderd en trillend in de lucht hangt boven het nest van haar jongen, zo zweefde Gods Geest over de oervloed. Beschermend, behoedend, bewarend zweeft de arend boven het nest van haar jongen. Zo zweeft de adem Gods over de duistere wateren, broedend op een plan.

En God sprak: …

Een kleine chassidische legende over rabbi Soesja.

Hij was een leerling van de grote rabbi van Mezzeritch,

maar dan een leerling die nooit ook maar één woord van zijn leermeester aan zijn volgelingen heeft overgedragen. Dat kwam doordat hij nooit één van de voordrachten van zijn leermeester had uitgehoord.

Aan het begin van zijn betoog, als de rabbi van Mezzeritch het schriftgedeelte voordroeg dat hij wilde uitleggen, begon hij altijd met: ‘En God sprak…”

Nauwelijks had hij deze onmetelijke woorden uitgesproken of het werd rabbi Soesja te machtig en hij geraakte geheel buiten zichzelf. Dan moesten ze hem naar het houthok brengen. Daar hoorden zij hem op de wanden slaan, terwijl hij wenend riep: ‘En God sprak…’ ‘en God sprak…’

Wat God sprak heeft rabbi Soesja nooit uit de mond van zijn leermeester vernomen. Alleen

dat God sprak.

En God sprak: …